Muzikale ode aan Jellie Brouwer

Philip Kroonenberg speelt op 30 maart (20 uur) in De Amer in Amen, (cafedeamer.nl )en op 12 april in het Der Aa-Theater, Groningen (20 uur), (deraatheater.nl). In het Dagblad van het Noorden van 15 maart 2024 verscheen bijgaand gesprek met Philip.

Vorig jaar overleed Jellie Brouwer, presentator van het radioprogramma Kunststof. Echtgenoot en singer-songwriter Philip Kroonenberg wijdt een tweede album aan haar: Wherever You Are. In de stad waar ze opgroeide, Groningen, treedt hij op. En in Amen.

Door ERIC NEDERKOORN

Een maand voor de live-presentatie van zijn nieuwe album begin maart in Paradiso in Amsterdam lag Philip Kroonenberg (Rotterdam, 1952) gestrekt op de bank. “Een meniscusoperatie aan twee knieën. Een week pijn. Daarna moest het snel klaar zijn.” Staan was niet leuk, zitten evenmin. “Door de hoek die je knieën dan maken.” Ontwikkelde hij een nieuwe, liggende gitaartechniek? “Nee, ik had totaal geen zin om te spelen. Anders altijd. Nu niet.”

Kroonenberg was lang getrouwd met Jellie Brouwer, Groningse van komaf, opgegroeid aan de Van Ketwich Verschuurlaan. Zij presenteerde het radioprogramma Kunststof van 2001 tot 2023. De twee kwamen voor het eerst samen toen zij hem in 1995 interviewde. Samen zouden ze blijven, wisten ze direct. “Het waren ruim 27 geweldige jaren. Met aan het eind een verdrietig half jaar.”

Brouwer overleed in juni vorig jaar aan een zeldzame vorm van kanker. Zeven jaar eerder had ze een gemene aanval van dezelfde ziekte nog overleefd. Toen ging het om een zeldzame, genetisch overgedragen vorm die toen zij 3 jaar was haar vader, haar indertijd pas 4-jarige zusje Gea en later ook nog haar broer Harry het leven had gekost. Kroonenberg: “Alleen ging het de tweede keer bij Jellie niet om een recidive, het was niet dezelfde, teruggekeerde kanker, maar een compleet andere. Ook al een heel zeldzame.”

‘ALS EEN FONTEIN’

De eerste ziekteperiode mondde uit in een muzikale ode aan zijn grote liefde: het album Some More Time. Hij presenteerde er een song van in De Wereld Draait Door, nadat zijn vrouw aan tafel was geïnterviewd en daarna spontaan door Matthijs van Nieuwkerk in de rol van interviewer van Rafael van der Vaart werd gedrukt. Haar persoonlijke benadering, anders dan die van sportpresentatoren, bracht hem op een charmante manier van zijn stuk. Ze was toen vrij van kanker. Kroonenberg: “Die ziekteperiode had onze vriendschap, onze liefde, nog een extra lading gegeven. We hebben nadat het goed kwam met ons gezin de tijd van ons leven gehad.” Die tijd duurde veel korter dan gedacht en zeker gehoopt. De geschiedenis herhaalde zich, ook voor hem, met een tweede wachtkamerperiode. “Het ging precies als bij de eerste keer. De liedjes spoten toen als een fontein uit me op en die fontein kwam nu opnieuw tot leven. Ik kreeg in die wachtkamer het ene idee na het andere. Ook heel slechte. Die gooide ik weg.”

Voor wat nu het nieuwe album is geworden, Wherever You Are, schreef Kroonenberg veertien liedjes in de wachtkamer. “Na 18 juni, de dag van Jellies overlijden, nog eentje. En toen kwam er niets meer. Alleen totale ontreddering.”

Het album Some More Time liep stuk op corona. Althans de bijbehorende optredens. Van Wherever You Are, dat op 23 februari is verschenen, is het openingsnummer Again tevens de eerste single. Even lijkt daar hoop in door te klinken. “Je hoort aan het eind van het lied dat die is verdwenen.”

Het was een overval geweest. Weer ziek. “Jellie had gezworen dat ze nooit meer naar het Antoni van Leeuwenhoek ging. Na een onderzoek zou ze een paar dagen later bericht krijgen. Het telefoontje vanuit het Amsterdamse ziekenhuis kwam al direct: we willen je graag spreken, kom morgen maar. We troffen de internist die Jellie ook in de eerste fase had geholpen in tranen aan. Het was helemaal mis.”

EEUWIGE LEVEN BESTAAT NIET

Dat tekende het verschil met de eerste keer. “Deze liedjes lopen slecht af. Het album gaat over hoe moeilijk het was om afscheid te nemen. Over hoe blij ik met Jellie was. En nog ben.”

Vanzelfsprekend vragen mensen nog vaak hoe het gaat. “Het gemis is groot, maar zoals dat gaat is het ook alweer een beetje gewoon geworden. De kamervloer ligt toevallig net vol plakboeken. Deze week gaan we Jellies kleding opruimen. We moeten aanvaarden dat het eeuwige leven niet bestaat.” Herinneringen vormen de troost. “En de drie dochters die we hebben gekregen, ze zijn een groot cadeau, Patsy, Dunja en Lynn.”
Ze komen en spelen mee als Philip Kroonenberg naar De Amer in Amen en Groningen komt. Kroonenberg: “We kregen in Groningen nergens een boeking. Alle zalen zaten al vol. Bert Visscher gaf ons vervolgens een tip over het Der Aa- Theater. Het is mooi om daar voor familie en vrienden te kunnen spelen.”

Vorige
Vorige

Over verdriet en banale clichés

Volgende
Volgende

“Ze zei nog: je moet het alleen doen”